1 juli 2002

Weer om half zes wakker geworden na diverse onderbrekingen.. Grrr. Mijn handheld was nog ingesteld op een alarm in Nederland en dat had ik er vergeten uit te halen... Dat heb ik dus nog voor het ontbijt maar even rechtgezet !
Het slapen gaat ( ook zonder alarmen ) nogal mwah, er is veel lawaai ’s nachts, of dat nou van het filmteam komt hier tegenover of iets anders, geen idee. Uiteraard zijn hotelkamers altijd redelijk gehorig maar dit lijkt nog een tandje meer te zijn.

Na het douchen en opruimen stappen we in de auto, eerst ergens een ontbijtje scoren en dan door naar Universal Studio's . Waarschijnlijk houden we dat vol tot een uur of 3, net zoals gisteren, maar dat zien we nog wel.

We hebben niet ontbeten dus, of je moet "the world’s best doughnut" met een tall cappucino van Starbucks ontbijt vinden.. Dat dus allemaal al in Universal Studio’s, want het park zelf was nog niet open maar de Citywalk wel. $ 160 entree voor ons vieren, toe maar. Dat heeft waarschijnlijk ook de Europese parken op een idee gebracht.. OK, je staat dus bij de ingang van het park, en waar moet je dan het eerste heen? De Studio Tour ofwel Backlot Tour!

Erg leuk om een kijkje te nemen achter de schermen compleet met een gids met allerlei verhalen over filmtrucs en acteurs, met natuurlijk hier en daar een paar special effects, zoals een in elkaar zakkende brug, Ma Bates achter een raampje ( gaaf om dat motel en dat huis in het echt te zien ), de grootste backdrop van de wereld volgens de gids, die ook is gebruikt in de finale van The Truman Show, die film met Jim Carrey waarin hij ontdekt dat zijn hele leven geregisseerd en gefilmd is.

En een 'scene van een film in de maak' met een naar beneden donderende helicopter, een aardbeving in een metro, het gemeentehuis van onder andere de Back to the Future films, een aanvallende Jaws, scheidende wateren, etc. etc. Wist je trouwens dat als er ergens een heleboel water aan te pas komt in een scene, ze er melk doorheen doen om het beter zichtbaar te maken ?

Het was nog lekker rustig in het park, het zal best wel druk zijn geweest maar vanwege de grootte merk je daar niet veel van. Na de Tour kwamen we bij het Hollywood sign als achtergrond om foto's te nemen, dat hebben we wel gedaan maar dan met onze eigen camera.

Toen door naar Back to the Future, the Ride. Heftig! Wow ! Dat is nog eens een simulator, beter dan zo'n ding op de kermis! Het scherm is zo idioot groot dat je net de rand kan zien als je je helemaal omdraait, waar je dus bijna de kans niet voor krijgt. Geweldige special effects, kortom zeer geslaagd.

Na deze attractie door naar Terminator 2 3D. Goed idee trouwens, de apparaatjes die geparfumeerde koude mist over de wachtende rijen laten spuiten. Iets voor de Efteling?
Terminator is ook een heftige show, inderdaad leuke 3D effecten, rondvliegend puin, mini robotjes die voor je gezicht lijken te zweven, een metalen monster die zijn tentakels zover de zaal in lijkt te steken dat je onbewust achteruit deinst, gewoon heel goed. Ik ben dan wel een pretpark-watje maar dit soort dingen vind ik helemaal geweldig ( misschien omdat ik niet in achtbanen durf en dus een soort compensatie moet hebben ? :)

Vervolgens gingen we naar het benedenste gedeelte van het park, dat je bereikt door heel lange roltrappen af te gaan. Ondertussen kan je genieten van het uitzicht.

De eerstvolgende attractie was ET. Slechts 25 minuten wachten, dus eerst even het drinken wegbrengen. En eigenlijk viel het wachten nog wel mee. Ook heel leuk gedaan, lijkt een beetje op Droomvlucht van de Efteling, maar dan met fietsen met mandjes.

Na ET gingen Hans en de meiden in Jurassic Park, en aangezien ik een pretpark-watje ben en had gelezen dat die boot nogal een bergje af zou komen denderen heb ik een gemakkelijk plekje in de schaduw opgezocht en geprobeerd om dat op de film te zetten. Er is uiteindelijk wel een bootje op de film gekomen maar het was redelijk moeilijk gokken wanneer *hun* boot in beeld zou komen.

Nadat ze bijna geheel doorweekt daar weer uitgekomen waren ( maar het is bijna onvoorstelbaar zo snel als dat opdroogt ! ) zijn we verder gelopen naar hoe heet dat ook alweer, sound effects en zo. Drie verschillende vormen van effecten bij het filmmaken werden daar uitgelegd door een zeer enthousiaste presentatrice. Persoonlijk vond ik haar meer bij een peuterspeelzaal passen, maar Hans merkte op dat ze er gewoon meer een show van maken dan wij zouden doen, en dat is natuurlijk ook zo.

We hebben het nog redelijk lang volgehouden maar op een gegeven moment waren we toch wel toe aan een verfrissende duik in het zwembad, dus hebben we de roltrap weer naar boven genomen, waar we nog een mock-up zagen van de Apollo 13 uit de gelijknamige film met Tom Hanks. En back to the hotel.. morgen naar San Diego, naar Seaworld !

Even geduld a.u.b....

Sorry mensen maar dit blog moet even in de ijskast vanwege idiote drukte op het werk..

Over een paar weken wordt het wat rustiger ( als er tenminste niets tussendoor komt ) en dan gaan we weer vrolijk verder met dit reisverslag.

Check back later :)

30 juni 2002

We stonden al om half 6 op ( thank you jetlag ), dus we hebben gelijk maar even naar het thuisfront gebeld dat we heelhuids waren aangekomen.

Het ontbijt hebben we bewaard voor later want we zaten om 7 uur al in de auto om hem om te ruilen bij het vliegveld, want in de upgrade die we hadden konden de meiden niets zien en dat was toch echt niet de bedoeling, dus we hebben maar weer teruggeswitcht naar de auto die we in eerste instantie hadden uitgezocht, een Lincoln Towncar, champagnekleurig, met cd speler en Neverlost ( I love it :)

Tegen die tijd begonnen de magen toch wel te knorren ( vreemd dat we buiten de vakantie nooit ontbijten maar *in* de vakantie altijd.. ) dus we kregen onze eerste ervaring met een Denny’s, met, jawel, eieren en bacon en pancakes met maple syrup. Ik snap nog steeds niet dat mensen worstjes en hash potatoes en bacon bij het ontbijt naar binnen kunnen werken.. De grand slam was in de aanbieding voor 2,99, smaakte heerlijk. Kirsten had meer honger dus zij nam een Lumberjack slam : 2 eieren, 2 worstjes, 3 pancakes, en hash potatoes.

Met het ontbijt achter de kiezen waren we klaar om Los Angeles te verkennen. We zijn eerst naar het Beverly centre gereden, maar die was nog niet open (doh), dus hebben we eerst even rondgereden langs Rodeo Drive, Wilshire boulevard, Cedar Sinai etc. Wat een luxe ! Maar in tegenstelling daarmee zijn de homeless die bij een stoplicht staan, zwervers die in een park liggen te slapen, de bekende mensen met winkelwagentjes met hun hele hebben en houden ook in het oog springend, evenals de vele religieuze gebouwen van diverse pluimage gebroederlijk naast elkaar, surgery centres ( instant laser operaties ? ), joggers met discman’s, heel af en toe een fietser en duidelijke politieaanwezigheid.

Toen het Centre open ging waren de winkels zelf nog niet open, dus we hebben eerst maar even een sapje genuttigd ( want slootwater met koffiesmaak.. mwah ). We hadden geen zin om te wachten tot al die niet-geschikt-voor-ons-budget-winkels open zouden gaan, dus hebben we de auto weer opgehaald en zijn we naar een grocery store gereden ( Whole Foods market, gevonden via Neverlost ) en dat bleek dus een biologische winkel te zijn met erg lekker uitziende voedingswaren maar met dienovereenkomstige hoge prijzen. Toch maar niet dus. Wel even een krantje meegepikt ( nou ja krantje.. zeg maar rustig krant ). Op zoek naar een andere supermarkt kwamen we een Ralph’s tegen. Dat was beter. Hoewel, we waren eigenlijk op zoek naar koelbox met elementen, zodat die tussen de meiden op de achterbank kon staan met koude drankjes :)

Naast de Ralph’s was een Pick ’n Save ( een soort Zeeman met een assortiment van Lukas Klamer ), daar hebben we ook nog rondgesnuffeld maar niet echt iets gevonden behalve 2 bekers van Rubbermaid met een isolerende buitenlaag ( die we nu, maart 2005, nog gebruiken ).

De meiden gingen helemaal uit hun dak van de keuze aan breakfast cereals, wij stonden verbaasd te kijken naar de keuze in water ( water is toch gewoon water?? ) en sapjes.. nog steeds zoekende naar siroop om met water aan te lengen voor onderweg.

Toen schoot me de naam Farmers Market te binnen, dus daarnaartoe gereden. Uiteindelijk zijn we bij de buren terechtgekomen, The Grove at Farmers Market. Leuke mall zeg ! Dat sprak ons veel meer aan, opgezet als een soort stadje met een fontein op een soort binnenplein. Tegen die tijd moest de koffie nodig weggebracht worden dus we zijn de Nordstrom ingedoken, waar ze wat klantvriendelijkheid en correctheid betreft zeker een 9 op mijn schaal haalden.. Hierbij vergeleken scoren ze in Nederland toch minstens een 2! We zijn niet alle winkels geweest, het was per slot onze eerste dag en de jetlag was nog niet verdwenen. We hebben petjes gezocht want die waren we vergeten uit Nederland mee te nemen en we hebben een Nederlandse krant gezocht de Telegraaf die ik zag was van 22 juni..

Vlak voordat we teruggingen naar het zwembad van het hotel, want we waren al wel een hele tijd onderweg, de meiden werden moe en onze voeten deden zeer, zijn we nog even bij Barnes en Noble naar binnen gewipt om ansichtkaarten te kopen, want die moesten we wel op tijd versturen..

Eenmaal terug in het hotel, doken de meiden in het zwembad waar weer werd gefilmd, Kirsten had gehoord dat het een datingshow was, Extreme Dating, er liepen mannen rond in tuxedo, het krioelde van de filmmensen etc. En volgens ons is in de suite tegenover ons het produktieteam neergestreken, wat een lawaai!

Heb de meiden tegen 17.15 uit het zwembad gehaald zodat ze konden douchen en uitrusten voor het eten, en toen zijn we naar beneden gegaan om te eten. Een classic quarterpounden met french fries. Zo’n enorme portie dat het meeste bleef staan. En natuurlijk werd er gek opgekeken van onze vraag om mayonaise..

Wat de kamer betreft, er was genoeg opbergruimte, een TV met veel mogelijkheden als je maar genoeg betaalt, een fax, een console voor de playstation, een koffiezetapparaatje in de badkamer met Wolfgang Puck koffie ( wat trouwens zelfs met 2 zakjes nog steeds naar slootwater smaakt ). De matrassen waren gelukkig goed.
Over die koffie heb ik trouwens kortgeleden iets gelezen in een ander blog, en die dame verwoordde het uitstekend : "de koffie was zo slap dat je hem in het kopje moest helpen". Dat is het precies !

29 juni 2002

Opstaan en douchen om 4 uur ’s morgens valt niet mee maar we hebben het toch maar gedaan, want om half 5 zou Martin voor de deur staan om ons naar Schiphol te brengen.
Voor de zekerheid heeft hij net na vieren gebeld dat hij al onderweg was, of wij al wel wakker waren? Ja dus :)

Eerst even rustig een bakkie gedaan, het afvalschema neergelegd, een kopie van ons schema aan Martin meegegeven, de laatste afval naar buiten gedaan, de kopjes onder water gezet, stekkers en stand-by dingen gecontroleerd en om 5 uur gingen we op pad. Bovenlangs, over de Afsluitdijk, want vanwege de vakantie van het Noorden werden er enorme files verwacht in combinatie met wegwerkzaamheden aan de A2 en A28, en dat moet je dus niet hebben als je op tijd op Schiphol moet zijn. Achteraf hadden we natuurlijk nergens last van maar je zal net zien dat als je geen rekening houdt met onverwachte dingen er dus altijd iets onverwachts gebeurt..

Om half 8 stonden we bij vertrekhal 3 voor United Airlines. De koffers en tassen werden uitgeladen en Martin ging weer terug in zijn tijdelijke nieuwe auto. Er stond al wel een rij om in te checken, maar we kregen te horen dat die pas om ongeveer half 9 open zou gaan dus zijn we eerst naar beneden gegaan om wat warms te drinken.

Tegen 8 uur zijn we nog even naar boven gegaan om nog even wat nicotine naar binnen te krijgen voor we in de rij gingen staan. We hadden voor onszelf ook besloten om alleen een normale hoeveelheid shag en sigaretten mee te nemen en als het een keer op was *niet* weer nieuwe te kopen..

Er waren meerdere rijen en natuurlijk stonden we in de langzaamste, net zoals ik altijd in de langzaamste rij bij de kassa terecht kom..

Het plan was om de koffers te laten sealen maar Hans dacht dat dat na de eerste controle pas zou kunnen omdat ze misschien nog opengemaakt zouden worden. Achteraf werden ze dat dus niet, alleen onder de rontgen door. Het inchecken ging redelijk vlot, en 1 stuks extra handbagage was geen probleem, dus we konden zo verder naar de paspoortcontrole. Dat ging naar verhouding ook redelijk, wel waren er voor ons gevoel weinig controleposten voor zoveel mensen.

Toen hadden we nog 1,5 uur om te shoppen en te ontbijten. We hebben gauw nog even voor elk van de meiden een fotocamera gekocht, een kudde batterijen en een zaklantaarn zodat we 's avonds in de auto toch nog kaart zouden kunnen lezen. En na het ontbijt konden we het vliegtuig in, Hans zat met Kirsten voor mij en Denise. En jawel, tv schermpjes in de leuning voor ons en gratis koptelefoontjes in tegenstelling tot bij MartinAir :) Op TV was van alle te zien : een kaart van de route en de vorderingen, en algemene gegevens zoals hoogte en buitentemperatuur en nog te vliegen tijd, een aantal Amerikaanse nieuwszenders, Discovery, tekenfilms etc. Deze werden elke keer herhaald dus Kirsten kon Crossroads met Britney Spears uitgebreid bekijken.

Ja en wat doe je tijdens zo'n lange trip, een beetje proberen bij te slapen, met tussenpozen een natje en een droogje, een beetje lezen in de krant. Gelukkig hebben we bijna geen turbulentie gehad, tenminste niet in vergelijk met 2 jaar geleden op terugweg van Miami.

We landden op tijd in Chicago, konden redelijk vlot door de douane, hebben de koffers opgepikt en weer ingeleverd en gingen door naar de transit terminal. O'Hare is een mooi vliegveld voorzover we dat in alle haast konden zien, eigenlijk is het jammer dat we geen tijd hadden om er even rustig doorheen te lopen. We werden naar de volgende vlucht naar Los Angeles getransporteerd ( mooi systeem trouwens ! ) en hebben nog gauw wat te drinken opgepikt voordat we weer moesten instappen voor een vlucht van ca. 3,5 uur. Geen televisieschermen in de leuningen deze keer, wel in het gangpad met Monsters Inc. Leuke film. Tegen de tijd dat we over de Grand Canyon vlogen zijn we naar achteren gelopen om een blik te kunnen werpen op het geheel. Groots!

Veilig geland op Los Angeles en de koffers opgehaald, en een courtesy shuttle van Hertz genomen om onze auto op te halen. Niet de Lincoln Towncar die we gereserveerd hadden maar een Lincoln LS, vergelijkbaar met een BMW 7 serie, uiteraard met Neverlost, mooie auto :) en op naar het hotel, de Sportsmen's Lodge aan Ventura Boulevard. Gelukkig hadden we dat Neverlost want anders hadden we het hotel nooit gevonden.


Sportsmen's Lodge, Los Angeles

Het was eigenlijk het enige hotel van deze trip die tegenviel, de werkelijkheid kwam niet bepaald overeen met de folder en de website. Er waren te weinig handdoeken ( maar dat zouden we vaker meemaken ), de kamer was niet overdreven groot, op het balkon vonden we nog spinnenwebben van 2 weken geleden, en toen ik op een van de bedden ging liggen om even bij te komen was het eerste wat ik zag toen ik mijn ogen weer opendeed een spin die pogingen deed vanaf het plafond mijn kant op te komen.. Nou ben ik sowieso niet zo gecharmeerd van spinnen maar in een beetje goed schoongemaakte hotelkamer is er toch geen spin-ontvangstcomite zou je zeggen..

De route van de reis

Het schema zoals het was samengesteld in overleg met ons reisburo, Jan Doets. We hebben er onderweg maar een klein beetje aan lopen te sleutelen.

29 juni : naar Los Angeles ( Sportsmen's Lodge );
30 juni : Los Angeles;
1 juli : Los Angeles;
2 juli : Los Angeles;
3 juli : naar Laughlin, Nevada ( The Flamingo Laughlin );
4 juli : naar Sedona, Arizona ( Super 8 Sedona );
5 juli : naar de Grand Canyon ( Quality Inn GC );
6 juli : Grand Canyon;
7 juli : naar Canyon de Chelly ( Holiday Inn );
8 juli : naar Mexican Hat, Utah ( Burch's Motel and Trading Co. ) ;
9 juli : naar Moab, Utah ( Moab Vally Inn );
10 juli : Moab;
11 juli : naar Bryce Canyon ( Ruby's Inn );
12 juli : Bryce Canyon;
13 juli : via Las Vegas naar Death Valley, Californië ( Furnace Creek Ranch );
14 juli : naar Mammoth Lakes ( Mammoth Mountain Inn );
15 juli : Mammoth Lakes;
16 juli : naar El Portal ( Cedar Lodge );
17 juli : El Portal;
18 juli : naar San Fransisco ( BW Miyako Inn );
19 juli : San Fransisco;
20 juli : naar New York ( Novotel );
21 juli : New York
22 juli : New York
23 juli : New York
24 juli : naar Washington DC ( Washington Plaza );
25 juli : Washington DC;
26 juli : van Washington DC naar huis.. :(